سونامی سوم تیر آنقدر بزرگ بود که طوفان بیست و هفتم خرداد را زیر سایه خود قرار دهد! در طی دوسال گذشته فراوان در باب انتخابات سوم تیر، درسها و پیامهای آن گفته ایم و شنیده ایم، اما انتخابات 27 خرداد نیز واجد درسها و پیامهای شنیدنی بود که کمتر به آن توجه شد.

 ظهور پررنگ علایق قومی در رفتار رأی دهندگان (همه کاندیداها به استثنای معین در استان زادگاه خود به پیروزی قاطعی رسیدند) آرای معنادار کروبی در محروم ترین استان ها و مناطق کشور، توزیع جالب آرا در سطح شهر تهران و... از جمله مسائلی است که می توان به طور مبسوط به هریک پرداخت.

 اما یکی از مهم ترین پیامهای شنیده نشده انتخابات 27 خرداد، پیام نهفته در رأی خیره کننده دکتر محمود احمدی نژاد  است. مخاطب این رأی، صرفاً مافیای ثروت و قدرت و پیاده نظام اصلاحات چی(!) آن نبودند. آنان در خیزش ملی و مردمی سوم تیر پاسخ دندان شکنی دریافت کردند. اما رأی مؤثر و سرنوشت ساز توده های مستضعف و بی نام ونشان حزب اللهی به احمدی نژاد پیام مهم دیگری نیز داشت که خطاب آن به «رأس» جریان اصولگرا بود. پیامی که بیشتر یک هشدار را به ذهن متبادر  می کرد؛ هشدار بدنه به رأس!