گروه سیاسی- محمد مهدی تهرانی: اگرچه تحلیل‌گران فضای سیاسی کشور کوچکترین تردیدی در شکست قطعی محسن رضایی نداشتند، اما او و همراهانش مدام با توهمی عجیب از پیروزی قطعی در انتخابات می گفتند و البته گاهی هم از باب شکسته نفسی، بحث رفتن به دور دوم با یکی از کاندیداهای دیگر را پیش می کشیدند!

سایت خبری منتسب به وی، وظیفه تئویزه کردن همین توهم را بر دوش داشت و این روند تا جایی پیش رفت که تئوری‌پردازان داستان هم خودشان باورشان شده بود که فرشته نجاتی که با حمایتشان به صحنه آمده است، پرچم فتح را به زودی به اهتزاز درخواهد آورد.

محسن رضایی که این بار با رمز "یازهرا" به صحنه آمده بود، 4 سال پیش هم عرصه را به نوعی دیگر واگذار کرد. آن روز پس از ورود نفر هفتم به عرصه رقابت ها دلیلی برای حضور نمی دید و البته رغبتی هم در میان مردم احساس نمی کرد. اما این بار او آمده بود که بماند. می گفت: «امسال دیگر نمی‌توانم تا آخر انتخابات نمانم چون اگر بار دوم هم کنار بکشم، ورود من به عرصه انتخابات دیگر معنای سیاسی خود را از دست می‌دهد.» و این گونه بود که توفیقی اجباری رفیق راهش شد.

از تیرماه 87 بود که او همدوش با چهره هایی چون ناطق نوری و کرباسچی که طرح وحدت ملیِ بازی‌گردان پشت پرده را در دستور کار داشتند، وارد صحنه شد و با طرح ایده "دولت ائتلافی" نسخه دیگر از سلسله طرح های ائتلافی را در مسیر پروژه "نه احمدی‌نژاد" کلید زد.

اگر چه آمدن خاتمی پروژه او را چند روزی به تأخیر انداخت، اما با اعلام انصراف خاتمی، همراهان مصمم‌تری یافت تا به تئوریزه کردن یکی دیگر از سلسله طرح های به اصطلاح وحدت بخش بپردازد. 27 فروردین ماه او طی مصاحبه ای اعلام کرد که بحث در جلسات دولت ائتلافی بر سر دو کاندیداست و نتیجه تصمیم گیری به زودی اعلام خواهد شد.

محسن رضایی که خود را در جایگاه یک تئوری پرداز صاحب نفوذ می دید، به سراغ چهره های مختلفی چون ولایتی، قالیباف و لاریجانی رفت تا مطلوب بازی گردان پشت پرده با شکسته شدن آرای محمود احمدی‌نژاد برآورده شود. این خیال خام البته راه به جایی نبرد؛ چه آنکه هر 3 چهره مورد نظر او عاقل تر از آنی بودند که نقش ژنرال شکست را به عهده بگیرند. این گونه بود که ناچار خود او بازی کردن در این پازل را پذیرفت.

با انتشار بیانیه شماره 4 دولت ائتلافی کارآمد و متعهد پایان کار رسمی ستاد دولت ائتلافی اعلام شد. گویا اعضای ستاد هم در روند موجود سودی نمی دیدند و این گونه بود که ستاد دولت ائتلافی، شکست را تجربه کرد. محسن رضایی اما در نهایت به صورت مستقل اعلام کاندیداتوری کرد تا جدای از اعضای ستاد، طرح دولت ائتلافی را دنبال کند.

سایت خبری رضایی حضور او را یک موضوع خیلی مهم جلوه داد؛ موضوعی که آرایش انتخابات و حتی نتیجه آن را هم تغییر خواهد داد. این گونه بود که برخی چهره های نزدیک او، جانب موسوی رفتند تا کاندیدای اصلی را پشتیبانی کنند و برخی دیگر نیز ماندند تا با جدی نشان دادن رضایی سبد آرای احمدی‌نژاد را به خیال خود بشکنند. آنها بر این باور بودند که در جبهه اصولگرایی برخی به عنوان منتقدان دولت نهم وجود دارند. رسالت محسن رضایی جلب آرای این گروه بود یعنی همان کسانی که انتقادهایی داشتند اما ممکن بود به جهت تعلقشان به گفتمان اصولگرایی و ارزش‌های انقلاب، مصلحتی به سمت احمدی‌نژاد بروند. رضایی برای جلب آرای سایرین هیچ تلاشی انجام نداد و اساساً قرار هم نبود که انجام بدهد. او نقش ژنرال شکست را به دوش می کشید.

هفتم اردیبهشت ماه سایت خبری تابناک نوشت: «رضایی هنوز برگ برنده خود را رو نکرده است، آیا او ناگفته‌هایی برای روزهای نهایی انتخابات نگه داشته است؟ آیا کابینه پیشنهادی و تعیین معاون اول، پیش از انتخابات و برنامه‌های جدیدش، واقعاً همه را غافلگیر خواهد کرد؟ آیا او وعده‌هایی برای حمایت دریافت کرده است؟ هیچ کس پاسخ قطعی این پرسش‌ها را نمی‌داند، اما حضور ناگهانی او رخدادهای جدیدی را رقم زده است.»

پس از این فضاسازی ها بود که بیانیه اعلام حضور رضایی منتشر شد. در این بیانیه اشاره ای به انتخابات نهم و دلایل انصراف رضایی هم شده بود. محسن رضایی آورده بود: «با یک جمع‌بندی جامع، خود را برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری نهم آماده کردم که 2 روز پیش از انتخابات به 2 علت از صحنه کنار رفتم؛ نخست اینکه برداشت کردم از حمایت گسترده‌ای برای تحقق ایده‌ها و تغییرات مورد نظر بر‌خوردار نیستم و دوم، اعتراض به نحوه برگزاری انتخابات.»

او ضمن اشاره به اینکه انتظاراتش طی این سال ها برآورده نشده و همچنان کارهای زیادی بر روی زمین مانده، به ملت و نخبگان به چند دلیل اعلان خطر کرده و ضمن برشمردن برخی ضرورت‌ها آورده بود: «با منحصر شدن جریان اصولگرایی و انقلابی به یک مجموعه خاص، نخستین گام در کشاندن کشور به بن‌بست سیاسی خواهد بود و باید اقدامی جدی در راستای احیای دوباره جریان اصولگرایی انقلابی و ارزشی کرد که دربرگیرنده تمامی نیروهای معتقد، مؤمن، ارزشی و اصلاحگر در روند انقلاب اسلامی و کشور است.»

او همچنین ادامه داده بود: «امید فراوانی بود تا فرد دیگری این وظیفه مهم و خطیر را پذیرفته و پرچمداری آن را عهده‌دار شود و حقیر هم به او کمک می‌کردم. اکنون، استوار، مصمم و صادقانه و بر مبنای اصول اخلاقی آمده‌ام و امیدوارم که به پشتوانه ملت شریف و سرافراز و عنایات حضرت ولی‌عصر(عج) رستگار و پیروز شده و ایران را به جایگاه شایسته‌تری برسانیم.»

وی دلایل حضورش را طی جلسه ای با جوانان این چنین برشمرد: «به 2 دلیل در انتخابات حاضر شدم، یکی از دلایلم این بود که دوستانم در دولت ائتلافی پا جلو نگذاشتند، در حالی که من تا آخرین لحظه انتظار می‌کشیدم تا یکی از آنها در عرصه حاضر شود و من به او کمک کنم و دلیل دیگرم این بود که هرچه به گفتمان سایر کاندیداها که تا به حال در عرصه حاضر شده‌اند، توجه کردم، دیدم که برنامه‌ها و ایده‌های من را طرح نمی‌کنند و اگر برخی از آنها به صورت ضعیف طرح می‌کنند، راهکار واقعی و اجرایی برای آن برنامه ها ندارند. بر این اساس، تکلیف خودم دانستم به صحنه بیاییم و برنامه وایده‌هایم را طرح کنم و در مظهر انتخاب مردم قرار بگیرم.»

رضایی می‌گفت مهم ترین رقیبش در انتخابات، فقر، بیکاری و گرانی موجود در کشور است. حضور او موضوع تحلیل‌های عجیب و غریب حامیانش بود. رضا طلایی نیک نماینده مجلس هفتم در گفت‌وگو با خبرنگار جام‌جم آنلاین با اشاره به تأثیر حضور رضایی در انتخابات آینده ریاست جمهوری، با بیان اینکه حضور رضایی عملکرد دولت و برنامه نامزدها را در انتخابات به چالش می‌کشد، گفت: «به‌تدریج با حضور رضایی کارآمدی و مدیریت نامزدها شفاف‌تر خواهد شد و برنامه محوری و گفتمان رضایی در ارتقای سطح کیفی انتخابات کمک اساسی خواهد کرد.»

طلایی نیک همچنین با بیان اینکه انتخابات به جای کارزار برای تصاحب قدرت باید به عرصه رقابت برای خدمت با شفاف‌سازی برنامه‌ها و توانمندی‌ها باشد، گفت: «رضایی شفاف‌تر از دوره نهم برنامه و گفتمان انتخاباتی خود را به‌تدریج ارائه خواهد داد و ورود او به رقابت انتخابات موجب تحول در آرایش نهایی و گفتمان‌ها خواهد شد.»

17 خرداد، طلایی نیک به حامیان رضایی وعده داد که اگر یک هفته دیگر تلاش کنند، رضایی به مرحله دوم انتخابات راه خواهد یافت. محسن رضایی هم همین مضوع را مورد توجه قرار داد. او گفت: «وضعیت کنونی حاکی از آن است که تاکنون انتخابات به دور دوم کشیده شده‌است و من به همراه یک نفر دیگر از نامزدهای محترم به دور دوم خواهیم رفت.»

رضایی همچنین افزود: «تقدیر و تشکر صمیمانه خود را نثار درایت مردم شریف ایران می‌کنم که برنامه‌ محوری را انتخاب کردند و به برنامه‌های من برای اصلاح وضعیت معیشت عموم مردم عنایت نشان دادند.»

"انتخابات به دور دوم کشیده می شود"، عنوان یادداشتی بود که تابناک با فاصله 2 روز از سخنان محسن رضایی منتشر کرد. در حالی که رضایی وعده داده بود تا اسامی همراهانش در دولت ائتلافی را به مردم اعلام کند، 20 خرداد ماه طی بیانیه ای این وعده را به بعد از انتخابات موکول کرد. در این بیانیه آمده بود: «همان گونه که پیشتر اعلام کرده بودم، بنا داشتم پیش از روز رأی‌گیری، چند تن از همکاران خود را در دولت ائتلافی معرفی کنم، لیکن موج گسترده حمایت علما، برجستگان، اندیشمندان، هنرمندان و اقشار گوناگون مردم در چند روز اخیر، من را بر آن داشت تا با تأملی بیشتر و مشورت با این مجموعه‌های گرانقدر و همچنین نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی، نسبت به این مهم اقدام کنیم.»

البته کسی متوجه نشد منظور او از موج گسترده حمایت علما، برجستگان، اندیشمندان، هنرمندان و اقشار گوناگون مردم چه بوده است و از کجا به این نتیجه رسیده است که علی‌رغم استقبال‌های ضعیفی که در سفرها از او می شد، اقشار گوناگون از وی حمایت می کنند! رضایی پای صندوق رأی هم از 2 مرحله ای شدن انتخابات سخن گفت و خود را یکی از 2 نامزد حاضر در دور دوم قلمداد کرد.

بعد از شکست انتخاباتی و سکوتی کوتاه مدت اما معنادار، رضایی نیز مانند سایر رقبا یا به بیان بهتر همراهانش شیوه فرار به جلو را برگزید و از تخلف در برخی شعبه ها سخن به میان آورد.

سایت خبری تابناک هم نوشت: «رضایی پس از اعلام نتیجه انتخابات هم راهی متفاوت در پیش گرفت. هوادارانش به خیابان نیامدند اما او از حق رای مردمش نگذشت. اعتراض کرد و شکایت به شورای نگهبان برد.»

این سایت همچنین نوشت: «رضایی هم باید توجه داشته باشد که اگر او از میدان اعتراض عقب بکشد و یا با تعارفات سیاسی نتیجه را بپذیرد و از حق مردم تا آخر دفاع نکند، این امید باقیمانده معترضان امیدوار به قانون از میان خواهد رفت. رضایی باید بداند که امروز او حلقه واسطه بین مردم و قانون و حاکمیت است. اگر او مردانه در میدان دفاع از حق و حقوق مردم که همواره مورد تاکید امام راحل بوده بایستد، مردم این امید را خواهند داشت که کسی هست که با استفاده از همین سازوکارهای موجود مردانه از حقشان دفاع کند و حتی به نتایج مصلحتی و خدای نکرده سفارشی قانع نباشد و اگر حق مردم ادا نشد باز هم اعتراض کند.»

با این همه رضایی از پیگیری اعتراضاتش انصراف داد تا تناقضی را در برابر حامیان سینه چاکش برای همیشه قرار دهد. اما انصراف رضایی در حالی رقم خورد که تعدادی از صندوق های مورد اشاره او بازشماری شده بودند و هیچ تغییر محسوسی در نتیجه ایجاد نشده بود. رضایی کوشید تا خود را فداکاری جلوه بدهد که در کمال تواضع از حق خود یا همان رای مردم گذشته است؛ اگرچه همچنان حرف هایی برای گفتن دارد. این انصراف البته برای کسانی که مدتها تشکیک ها و شبهه افکنی های او و حامیانش را دیده و شنیده بودند، چندان خرسند کننده نبود. اینان می پرسیدند رضایی به چه حقی از رأی مردم کوتاه آمده است و چرا پای ادعاهای بی اساسی که در فضای جامعه مطرح کرده، نایستاده.

با این حال، در شرایطی که سایت خبری تابناک بر عدم عقب‌نشینی رضایی از پیگیری اعتراضاتش تأکید می‌کرد و آن را نشانه دفاع مردانه از حقوق مردم می‌خواند، پس از اعلام انصراف وی که با آگاهی کامل از عدم تغییر در آرایش صورت گرفت، در یادداشتی با عنوان " نکاتی درباره یک انصراف سازنده " به تمجید از این انصراف پرداخت.

رضایی اما در حالی که انصراف خود را اعلام کرده بود، پس از آنکه شورای نگهبان از کاندیداها خواست نمایندگانشان را به هیئت ویژه برای بازشماری صندوق‌ها معرفی کنند، در نامه جدیدی برای شورا شرط گذاشت که در صورتی نماینده معرفی می‌کند که سایر کاندیداها هم نماینده معرفی کرده باشند. وی توضیح نداد که چرا کمک به شفاف شدن حقایق را به تصمیم موسوی گره می‌زند که ظرف 2 هفته گذشته بدون مستند قانونی تنها به تحریک آشوب‌گران و اصرار بر خواسته غیرقانونی ابطال انتخابات بدون هرگونه دلیل موجهی می‌پردازد.  منبع