بسم ا... قاصم الجبارین

شانزدهم اسفند ماه سالمرگ رزم آرا

 درس عبرتی برای اهانت کنندگان به ملت..

 رزم آرا: ملت ایران عرضة ساختن لوله هنگ( آفتابه سفالی) را هم ندارند، آن وقت چطور می‌خواهند دستگاه عظیم نفت را اداره کنند؟!!  3/10/1329

اولیاء: اگر نفت ما را نخرند باید دست هایمان را بالا ببریم !! 4/2/87

دکتر احمدی نژاد در اهواز: حتی اگر دشمنان، نفتی از ما نخرند ملت ایران می‌تواند خود را اداره کند 4/9/87

اولیاء: اخذ حکم حکومتی از مقام معظم رهبری اقدامی عجیب و غیرقانونی است!! 4/5/87

اولیاء در گفتگو با پارلمان نیوز(سایت منتسب به تابش): در شأن دولت نیست که با وعده شام و ناهار، مردم را به حضور و استقبال از آقای احمدی نژاد در جریان سفر استانی به یزد فرا بخوانند.. مطمئنا اعلام یکسری امکانات نظیر شام و ناهار و پذیرایی می‌تواند، مرم بیشتری را برای استقبال از احمدی نژاد جمع کند.  29/11/1387

رسانه های خبری: ازدحـام جمعیت استقبال کننده از رئیس جمهور در یزد چندین بـار خودرو حـامـل رئیس جمهور را متوقف کرد.  مسیر نیم ساعته، 3 ساعت به طول انجامید 30/11/87

انتظار مردم: اولیاء به واسطه اهانتش به مردم استان یزد باید هر چه زودتر عذرخواهی کند..

..................................................................................

     در کشاکش سهم خواهی قدرتهای جهانی از ایران، استعمار پیر توانست دست نشانده اش را در تیرماه 1329 به نخست وزیری برساند. وی مأموریت داشت تا قرارداد نفتی ایران با انگلیس را برای مدت مدیدی تمدید کند. نیروهای انقلابی و مردمی به رهبری آیت ا... کاشانی خواهان ملی شدن صنعت نفت ایران بودند و این مسئله در مجلس شورای ملی مطرح بود. اما مداخلات بیش از حد رزم آرا در کار مملکت صدای همه را درآورده بود. او به افکار عمومی احترام نمی‌گذاشت، به فریادهای مردم گوش نمی‌داد، به اجتماعات که علیه او برپا می‌شد اعتنایی نمی‌کرد، مطالب روزنامه‌ها را نادیده می‌انگاشت و راهی را که بر ضرر ملت مسلمان ایران انتخاب نموده بود، همچنان ادامه می‌داد.

     رزم آرا در سوم دی ماه 1329 در مجلس حاضر و در دفاع از تمدید قرارداد نفتی با انگلستان (گس، گلشائیان) گستاخانه اظهار داشت: ملت ایران عرضة ساختن لوله هنگ( آفتابه سفالی) را هم ندارند، آن وقت چطور می‌خواهند دستگاه عظیم نفت را اداره کنند؟!!  این موضوع چنان فدائیان اسلام را عصبانی کرد که تصمیم گرفتند، انتقام ملت ایران را به واسطة این توهین از او بگیرند. تا اینکه خلیل طهماسبی یکی از اعضای فدائیان اسلام در روز شانزدهم اسفند 1329 قبل از ظهر هنگامی که رزم آرا برای شرکت در مجلس ختم آیت ا... فیض به مسجد شاه رفته بود، او را در داخل حیاط مسجد مورد اصابت گلوله قرار داد که در دم جان سپرد.  از زمانی که رزم آرا این توهین بزرگ را به ملت کرد تا زمانی که به درک فرستاده شد  43 روز گذشت، اگر وی در پیشگاه ملت عذرخواهی می نمود و بر لجاجت و سرمستی خود پافشاری نمی کرد، آیا به چنین سرنوشتی دچار می شد؟

     هم اکنون به برکت جمهوری اسلامی ایران و حاکمیت عدالت، امروز کسی تصور این مطلب هم در ذهنش خطور نمی کند که یک وقت بخواهد دست به اقدام عملی بر علیه کسانی بزند که با کلمات گزنده خود به مردم و ملت اهانت می کنند و این وظیفه دستگاه قضایی است تا جلو اینگونه رفتارها را بگیرد و تا زمانی که دستگاههای مسئول به وظیفه خود عمل می کنند هیچ وظیفه ای بر عهده دیگران برای تأدیب وجود ندارد. ولی حق تذکر لسانی اعم از کتبی یا شفاهی برای همگان وجود دارد و شاید بعضاً محذوریتهایی برای دستگاههای مسئول هم برای برخورد وجود داشته باشد و این موجب شود تا یک نوع افسار گسیختگی در بعضی ایجاد شود. لذا  وظیفه تذکر لسانی جدی تر  شده و لازم است به چنین اشخاصی گفته شود: اگر چه درب دیزی باز است، ولی حیای گربه کجاست؟!!

    شاید نکته ای که دست مسئولین قضایی را برای برخورد با بعضی از نمایندگانی که مرتکب اعمالی دور از انتظار می شوند را می بندد، سوء استفاده از اصل 84 قانون اساسی باشد. از آنجا که این اصل، هر نماینده را در برابر تمام ملت مسئول می داند، این اختیار را نیز به آنان داده که در راستای ایفای وظایف نمایندگی در تمام مسائل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید. اما بعضی به قولی کلوا واشربوا را گرفته ولاتسرفوا را رها کردند. هدف اصل مذکور ایجاد توانمندی حداکثری است، تا نماینده بتواند پاسخگوی خوبی در برابر ملت باشد. آنوقت کسی بیاید و به مردم و ملت خود توهین و شایعه سازی و آب به آسیاب دشمن بریزد و بعد توجیه کند که اصل 84 من را در اظهار نظر آزاد گذاشته!!؟ اینجاست که وظیفه مردم نسبت به چنین نماینده و وکیلی که به آنان خیانت می کند زیادتر می شود.

     گویند پادشاهی دستور داده بود که اگر کسی گلیمی ببافد که اندازه من باشد جایزه اش می دهم. مردم هر چه گلیم می بافته و می آوردند اندازه اش نمی شد. چوپانی گلیمی بافته و ادعا کرد که این گلیم اندازه  پادشاه است. موقعی که سلطان بر روی گلیم نشست طوری خودش را قرار داد که مقداری از پایش بیرون آمد. بلافاصله چوپان با چوبی که در دستش بود ضربه ای به کف پای شاه زد!!؟ شاه از این عمل غیر منتظره پایش را عقب کشید و روی گلیم قرار گرفت. چوپان نیز گفت: پایتان را به اندازه گلیمتان دراز کنید!! سلطان هم مرد فهمیده ای بود و دستور داد هدایایی به این چوپان دادند.    

     به هر حال چه بخواهیم و نخواهیم از حوزه انتخابیه یزد همچون اردکان نماینده ای از جنس مشارکت از صندوق بیرون آمده که حزبهای دشمن پسندی چون سازمان نامشروع مجاهدین و امثالهم حامی اش بوده و هستند!!؟ به نظر هم نمی رسد که چنین کسی بخواهد در حوزه گلیم نمایندگی قدم بردارد!! لذا تا کوزه کاملاً  نشکسته باید چاره ای جست و جلو آسیبهای آینده را گرفت.. ضرب المثلی هم هست که نباید گذاشت تخم مرغ دزد شتر دزد شود. از آنجا که به فرموده حضرت امام (ره) مجلس در رأس امور است، حتی یک نماینده هم نقش کلیدی در سرنوشت کشور می تواند داشته باشد و باز همانطور که امام خمینی (ره) فرمودند حفظ نظام اسلامی از نماز بالاتر است، به تبع آن تضعیف نظام اسلامی هم از گناهان بسیار بزرگ است و اگر ما نماینده ای داشته باشیم که وجودش در مجلس شورای اسلامی تضعیف نظام اسلامی باشد ما در این گناه بزرگ هم سهیم هستیم. کسی هم نمی تواند بگوید که من به چنین کسی رأی ندادم پس گناهی متوجه من نیست. البته کسانی که در انتخابات و برای تعیین سرنوشت نظام اسلامی اهمال کاری دارند مسئولیتشان سنگین تر است.

     نماینده پس از اینکه اعتبارنامه اش تصویب شد در برابر تمام ملت مسئول می شود و همانطور که او وظیفه دارد پاسخگوی عملکردش نزد ملت باشد، ملت نیز وظیفه دارند بر عملکرد وکیلشان نظارت داشته و او را به حال خود رها ننمایند. حال اگر نماینده ای که طبق قانون فقط در برابر تمام ملت مسئول است، بر خلاف وظایف نمایندگی اش عمل کرد و موجبات تضعیف نظام اسلامی را فراهم نمود، آیا تمام ملت نباید به عنوان نهی از منکر وارد صحنه شده و جلوی او را با تذکرات لسانی و یا کتبی بگیرند؟ متأسفانه شاید در این زمینه کوتاهی هایی داشته باشیم و نمونه بارزش هم مجلس ششم در جمهوری اسلامی ایران بود، که چه کارهایی اکثریت آن نمایندگان انجام دادند که خون به دل رهبر نمودند و باید سالها بگذرد و زمانی که ما در این جهان نیستیم فرزندان ما عرق شرم به واسطه عملکرد آن مجلس از رخسار خود پاک کنند. ای برادر و خواهر ایمانی خداوندی که از ریالی حق الناس به آسانی نمی گذرد، چگونه از پایمال شدن خون شهداء و بهترین انسانها بگذرد؟ بیاییم و حد اقل به حال و روز خود پس از این دنیای فانی مقداری رحم کنیم و همانطور که به امور شخصی خود اهمیت می دهیم به امور اجتماعی نیز حساسیت لازم را داشته باشیم. همانطور که برای امور دنیوی و برای کسب منفعت و دفع ضرر با صاحب نظران معتمد و دلسوز مشورت می نماییم در امور اجتماعی نیز چنین باشیم. با بی تفاوتی دست عده ای را برای گناهان بزرگ باز نگذاریم و از این طریق در گناه دیگران سهیم نشویم!! مگر سقیفه چه بود و از سر بی تفاوتی غالب مسلمین بوجود نیامد؟ گناهش چقدر است؟ مگر نه اینکه خونی که امروز از مردم مظلوم فلسطین و... می ریزد به گردن آن بی تفاوت مردم و سران نفاق است؟!!        جمعی از اقشار مردم یزد و خانواده شهداء و ایثارگران  16/12/87