توطئه ی اخیر محسن صفایی فراهانی برای فدارسیون فوتبال و تلاش وی برای دخالت و اعمال نفوذ کنفدراسیون فوتبال آسیا و نیز فیفا در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال کشورمان را در قالب مطالبی به استحضار مخاطبان و بازدید کنندگان محترم سایت سپهر رساندیم.
در این گزارش نیز سعی برآن داریم تا سوابق وی و نیز زدوبندهایی که باعث شده وی اکنون در مسند ریاست کمیته ی انتقالی فدراسیون فوتبال قرار بگیرد را در حد ضرورت و به اختصار به اطلاع برسانیم.
محسن صفایی فراهانی اوایل دهه ی 60 مدیر عامل شرکت ساختمانی مانا بود، وی سپس توسط محسن سازگارا (ضد انقلاب گریخته به دامن آمریکا) به سازمان گسترش و نوسازی صنایع  ایران رفت و در آنجا به عنوان معاون طرح و برنامه  کارش را آغاز کرد. حضور صفایی فراهانی در این سازمان دیری نپاید چرا که با ورود مصطفی‌ها‌شمی طبا به این سازمان در سال 1365 به علت اختلافات عمیق این دو، وی رخت سفر را از این سازمان بست و به دعوت دوست نزدیکش یعنی بهزاد نبوی به وزارت صنایع سنگین رفت و در آنجا به عنوان قائم مقام این وزارتخانه شروع به کار کرد.
حضور صفایی فراهانی در این وزارتخانه به مدت سه سال یعنی تا سال 86 به طول انجامید، اما با پیروزی‌ها‌شمی رفسنجانی در انتخابات ریاست محترم جمهوری پنجم، صفایی فراهانی به وزارت نیرو نقل مکان کرد و در آنجا به عنوان مدیر عامل شرکت توانیر انتخاب شد. اینبار حضور وی در این وزارتخانه 8 سال طول کشید یعنی برابر مدت ریاست جمهوری‌ها‌شمی رفسنجانی.
صفای فراهانی از جمله کسانی بود که همواره در هر جایگاهی که قرار می‌گرفت حلقه ای از افراد نزدیک و مورد اطمینانش را در کنار خود جمع می‌کرد و به نوعی خود در میان حلقه ی این افراد قرار می‌گرفت تا از مصونیت کافی در تصمیم گیری‌ها‌یش برخوردار باشد به همین دلیل همواره حضور وی در هر جایگاهی باعث ایجاد تنش‌ها‌ی فراوان میان وی و افراد زیر مجموعه اش می‌شد که از قضا همین موضوع نهایتاً به ضرر وی تمام شد که توضیح آن را در ادامه خواهیم داد.
با روی کار آمدن سید محمد خاتمی در سال 76 صفایی فراهانی عملاً وارد عرصه ی ورزش و فوتبال شد و علیرغم اختلاف شدید با‌ها‌شمی طبا عضو هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال شد.
بالا رفتن فراهانی از سیستم فدراسیون فوتبال البته مرهون حمایت‌ها‌ و ساپورت مشارکت از وی بود. صفای فراهانی که عضو شورای مرکزی جبهه ی مشارکت بوده و هست از نفوذ فراوانی در دستگاه خاتمی برخوردار بود و مشارکت که عملاً همه کاره ی دولت خاتمی بود در نفوذ وی در فدراسیون فوتبال کمک شایانی کرد.
پس از حضور صفایی فراهانی در هیأت رئیسه ی فدراسیون فوتبال، اختلافات وی با داریوش مصطفوی، رئیس فدراسیون فوتبال آن زمان آشکار شد چرا که صفایی فراهانی قائل به عضویت در هیأت رئیسه نبود و جایگاه مورد پسند وی، ریاست فدراسیون بود. در این میان مصطفوی به دلیل عدم برخورداری از حمایت‌ها‌ی حزبی قافیه را به صفایی فراهانی باخت و صفایی فراهانی سال 77 عملاً رئیس فدراسیون فوتبال ایران شد.
داریوش مصطفوی پس از انتخاب صفایی فراهانی به سمت ریاست فدراسیون فوتبال گفت: «خاتمی مسبب اصلی تمام این کارها است، خاتمی دندان کرم خورده ی سیاست را وارد فک فوتبال ما کرد. وقتی تیم فوتبابل به جام جهانی فرانسه رفت تازه کارم شروع شد. من از سال 73 تا 77 آرزویم این بود که بودجه ی فدراسیوون را از 40 میلیون به 200 میلیون برسانم ولی به محض اینکه من کنار رفتم، بودجه تا 6 میلیارد و 7 میلیارد افزایش یافت. خاتمی به همه ی فدراسیون‌ها‌ دستور داده بود به فدراسیون فوتبال صفایی فراهانی کمک کنند. صفایی فراهانی حزبی بود به همین دلیل خاتمی از او حمایت کرد.»
صفایی فراهانی رئیس فدراسیون فوتبل شد اما بودجه ی هنگفت میلیاردی که از سوی دولت به وی اختصاص داده شده بود عملاً هیچ دستاوردی را برای فوتبال کشور به همراه نداشت چرا که نه تیم ملی به جام جهانی رفت، نه مقام در خور شأنی را در آسیا کسب کرد و نه اینکه ساختار فوتبال ترمیم شده ضمن اینکه افتضاح صغر سن نیز در زمان ریاست وی بر فدراسیون فوتبال اتفاق افتاد.
صفایی فراهانی به دلیل سابقه ی 16ساله ی اقتصادی اش، یک مدیریت مبتنی بر اندیشه‌ها‌ی اقتصادی را در فدراسیون فوتبال بنا نهاده بود.
حضور صفایی فراهانی در فوتبال کشورمان که همراه با لابی‌ها‌ و زد وبندهای پشت پرده ی فراوان وی با مسئولین کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا بود، انجام خوشی نداشت چرا که همانگونه که پیشتر رفت، مدیریت اقتدار گرایانه ی وی در سمت‌ها‌ی اقتصادی قبلی کار دستش داد. در زمان حضور صفایی فراهانی در توانیر، محسن مهرعلی زاده یکی از افراد زیر مجموعه ی وی بود که مدیریت صفایی فراهانی باعث بروز اختلافاتی میان این دو شد و از قضا هنگامیکه محسن مهرعلیزاده به دستور خاتمی سکان ورزش کشور را در دست گرفت این صفایی فراهانی بود که به عنوان یکی از زیر مجموعه‌ها‌ی وی معرفی می‌شد.
فراهانی اما تاب این موضوع را نیاورد و درهنگام افتتاح ساختمان جدید فدراسیون فوتبال کناره گیری اش را از ریاست فدراسیون اعلام کرد.
وی از فدراسیون فوتبال رفت اما به طورکلی از محدوده ی فوتبال دور نبود چرا که وی فعالیت‌ها‌ی اقتصادی مشترکی را با یک ثروتنمد قطری انجام می‌داد که بعدها رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا شد، البته نقش محسن صفایی فراهانی در انتخابات محمد بن همام هیچگاه از چشم وی دور نماند و چند سال بعد پس از استعفای محمد دادکان از ریاست فوتبال کشورمان این بن همام بود که اصرار زیادی بر انتخاب صفایی فراهانی به عنوان رئیس کمیته ی انتقالی فدراسیون فوتبال ایران داشت.
صفایی فراهانی خود در این باره می‌گوید: «بن همام و سپ بلاتر به من گفتند که باید تو باشی و یا اینکه تیمی را از خارج می‌آوریم و قطعاً اگر تو نباشی ما اینکار را می‌کنیم.»
صفایی فراهانی رئیس کمیته ی انتقالی فدراسیون فوتبال  ایران شد که البته فیفا عدم پذیرش این موضوع از سوی سازمان ورزش ایران را با تعلیق فوتبال کشورمان تهدید کرد. 

دیدارهای غیر رسمی اخیر صفایی فراهانی با آنها و توطئه ی ابطال انتخابات با فرستادن ناظرانی از سوی این دو خود به اندازه ی کافی گویای این واقعیت است که اراده ی مصمم برای بقای صفایی فراهانی در فدراسیون فوتبال کشورمان وجود دارد. اراده ای که بواسطه ی فعالیت‌ها‌ی اقتصادی مشترک بوجود آمده و وعده‌ها‌ی صفایی فراهانی به هم حزبی‌ها‌یش برای استفاده ی انتخاباتی از فدراسیون فوتبال به جزمیت آن افزوده است.
اینگونه اند افرادی که برای حضور در قدرت دست به دامان چه اقداماتی که نمی‏شوند و با استفاده از اهرم‌ها‌ی خارجی آن هم به واسطه ی شراکت در پروژه‌ها‌ی پولی چگونه اراده ی داخلی برآمده از عزم ملی را به بازیچه می‌گیرند.  منبع