معمولا یکی از مهمترین روشها و تاکتیک های جنگ روانی به خصوص در امور رسانه ای و مطبوعاتی، متهم نمودن پیشاپیش طرف مقابل  و  یا همان جو سازی های رسانه ای است به گونه ای که افکار عمومی قبل از اطلاع داشتن از موضوعی به طور دقیق، سمت و  سوی خاصی را پذیرفته و قبول کردن سخنی غیر از آنچه که در ذهن آن نشسته است بسیار دشوار باشد...

 پس از آنکه ریاست قوه ی قضاییه در روز چهارشنبه، 24 مرداد ماه 86 در همایش سالانه ی مدیران دیوان محاسبات کل کشور انتقاداتی درخصوص تغییر مدیران مطرح ساخت، برخی از رسانه های مختلف با حفظ احترام، چند انتقاد را نسبت به نحوه ی بیان و گفتار آیت الله هاشمی شاهرودی بیان کردند و از اینکه ایشان دقیقا پس از جابجایی 2 وزیر صنایع و نفت،  بعضی از سخنان را بر زبان راندند و بدین وسیله موجبات برخی از سوء استفاده ها برای اپوزیسیون داخلی و خارجی فراهم شد، انتقاد کردند. ولی گویا این سناریوی تلخ سودای پایان یافتن ندارد و هر روز با اضافه شدن حاشیه ای بر آن در حال تبدیل شدن به یک ماجرای ناخوشایند و صد البته عبرت آموز است.

 آنچه نگارنده را بر آن داشت تا این مطلب را قلم بزند سرمقاله ی اخیر حجت الاسلام والمسلمین مسیح مهاجری (مدیر مسئول روزنامه ی جمهوری اسلامی)  در روز دوشنبه 29 مرداد ماه 86 بود که به نظر می رسد با کمی ناپرهیزی و عدم رعایت جوانب انصاف نگاشته شده و جدای از انتساب مطالبی بسیار عجیب و غیر واقعی به طیف گسترده ی اصولگرایان، ذوق زدگی و جولان دادن برخی سایتها روزنامه های ضداصولگرا و به تبع آن دولت را در پی داشته است بطوریکه بسیاری از سایت هایی که در روند تخریب دولت نهم ید طولایی داشته و هر لحظه منتظر بهانه ای برای تخریب دولت هستند، سرمقاله ی وی را در صفحه ی اول خروجی های خود قرار دادند و با دامن زدن به این مطلب سعی در تخریب چهره ی کلی اصولگرایان داشتند که با توجه به تجربه ی 27 ساله ی مسیح مهاجری در امور مطبوعاتی، به نظر می رسد تنها ذکر چند نکته، آن هم به عنوان نصیحت هایی مشفقانه برای جلوگیری از سو استفاد ه های مترتب، لازم باشد:   ادامه مطلب