در حالی که درآمریکا رقابت بین جمهوری خواهان و دمکرات‌ها‌ بر سر تصاحب قدرت همچنان ادامه دارد شاهد آن هستیم هر یک به نوعی سیاستی را در عرصه بین المللی دنبال می‌کنند که منجر به مقبولیت و کسب آراء بیشتر در انتخابات ریاست جمهوری شود. با این حال دمکرات‌ها‌ از شانس بیشتری برخوردار هستند چرا که سیاست جمهوری خواهان در عرصه ی خارجی همواره مبتی بر جنگ و خونریزی بوده است و کمتر دیده شده سران جمهوری خواه حاضر به حل مسائل از راه دیپلماتیک و گفتگو باشند و اگر هم بوده اند آن هم به صورت یک طرفه و بدون هیچ گونه قید و شرطی بوده است. که نتایج این سیاست غلط را امروزه در باتلاقی مانند عراق و افغانستان شاهد هستیم.
افول و عدم مقبولیت سیاست خارجی آمریکا حتی در بین هم پیمانانش نیز به خوبی قابل درک است که مصداق بارز آن پرونده ی هسته ای ایران می‌باشد. با توجه به موفقیت‌ها‌ی دولت نهم در عرصه ی سیاست خارجی و ابراز صریح موضع کشورمان در پرونده ی هسته ای در صحبت‌ها‌ی اخیر رئیس جمهوری طرف متخاصم را مجبور کرده که راهی به جزء گفتگو آن هم بر سر میز مذاکره در شرایط برابر نداشته باشد. در این میان دمکرات‌ها‌ که به ظاهر سیاست گفتگو برای حل مسائل را سر لوحه ی کار خود قرار داده اند از این فرصت استفاده کرده و به مخالفت با سیاست‌ها‌ی جنگ افروزانه ی جمهوری خواهان برخاسته اند که از جمله می‌توان به سخنان خانم نانسی پولسی از اعضای حزب دمکرات و رئیس مجلس نمایندگان آمریکا در خصوص پرونده ی هسته ای ایران و همچنین فشار دمکرات‌ها‌ به دولت بوش برای حل بحران عراق با ایران اشاره کرد.
همچنین صحبت‌ها‌ی اخیر ریاست جمهوری در دانشگاه کلمبیا در خصوص رابطه بین ایران و آمریکا آن هم در موضع برابر حائض اهمیت می‌باشد.
با توجه به مطلب فوق شاهد سفر قریب الوقوع ولادیمر پوتین رئیس جمهور روسیه در هفته‌ها‌ی آینده برای شرکت در اجلاس کشورهای حاشیه دریای خزر هستیم  نکته ی قابل تأمل در این سفر آن است که با توجه به سیاست‌ها‌ی دوگانه و منفعت طلبانه ی روس‌ها‌ درقبال ایران که در بسیاری موارد شاهد آن بوده ایم و از مصادیق عینی ان می‌توان به عدم اتمام پروژه ی نیروگاه بوشهر و همچنین حمایت‌ها‌ی تشکیک آمیز روسیه در اجلاس‌ها‌ی بین المللی اشاره کرد. می‌توان اینگونه استنباط کرد که رئیس جمهور روسیه از بوجود آمدن اراده ای برای نزدیکی و گفتگوی بین ایران و آمریکا – بخصوص از طرف آمریکا – به صرافت افتاده تا سیاست‌ها‌یی را متفاوت از تصمیمات اتخاذ شده ی گذشته در قبال ایران در پیش گیرد.
روسیه که همواره از کنار اختلافات ایران و آمریکا بهره برداری‌ها‌یی را در راستای منافع خود برده به نظر می‌رسد که در این شرایط با سبدی پر عازم تهران شود و مطمئناً تکمیل نیروگاه هسته ای بوشهر یکی از اقلام این سبد خواهد بود اظهار نظرهای اخیر پوتین در حمایت از فعالیت‌ها‌ی هسته ای ایران و تأکید بر عدم انحراف این فعالیت‌ها‌ خود گویای این واقعیت است چیزی که روسیه در گذشته با اتخاذ یک سیاست کج دار و مریز از بیان صریح آن امتناع می‌کرد.  منبع